Doctoral Thesis / Dissertation from the year 2009 in the subject German Studies – Modern German Literature, Catholic University Eichstätt-Ingolstadt (Internacionalni univerzitet u Novom Pazaru – Srbija), language: Bosnian, abstract: Nobelovac Tomas Man, jedna od najkontraverznijih pojava njemačke književnosti i kulture 20. stoljeća, a poslije Getea i najznačajniji njemački pisac na svjetskoj književnoj mapi, zbog svog specifičnog stila pisanja, kao i tema koje tretira, bivao je uvijek u žiži interesiranja, no danas, poslije više od jednog stoljeća od njegova osvajanja književnog Olimpa, interesiranje za njegova djela u Njemačkoj kao da doživljava kulminaciju.
Književnost i književna kritika analizom djela i stvaralačkog procesa ovoga pisca, danas dobija jednu posve novu dimenziju intrerpretacije književnog djela, upravo jer se za ovog velikana pera vežu tri značajna pojma: „izvor“, „montaža“ i „umjetnost citata“.
Imala sam sreću studirati na Katoličkom univerzitetu u Eichstättu na kome rade vrhunski poznavaoci Manovoga djela, kao što su prof. dr. Mihael Nojman i prof. dr. Rupert Vimer, koji je ujedno bio dugogodišnji predsjednik Društava Tomasa Mana, i na spomenutom Univerzitetu magistrirati upravo na Tomasu Manu, gdje su mi gore navedeni profesori, kroz mentorske i strukovne savjete, umnogome pomogli da dobro upoznam rad i djela ovog genija pera.
Tema Tomas Man, njegova djela i njegovi izvori, kojom se u globalu bavi ovaj rad, ne može se reći da je posve nova, upravo jer su se Manovim izvorima i njegovim djelima bavili, i bave se u svijetu na hiljade književnih naučnika, ali je tema ovog rada Tomas Man na svojim izvorima drugačijom svetlošću osvijetljena, s drugačijeg ugla posmatrana i obrađena, onako kako bi se našem čitaocu pružila jedna zaokruženija slika pisca Tomasa Mana i njegovog stvaralaštva.
Recepcija Tomasa Mana na našem jezičkom području (mislim na južnoslavensko govorno područje), odnosno kritičko vrjednovanje njegovih djela ranije je bila izraženije (do 1975. godine) zahvaljujući, prije svega, istaknutim predstavicima našega tadašnjeg kulturnog i naučnog života, ali nakon tog perioda ta recepcija kod nas doživljava potpunu stagnaciju, dok se na njemačkom govornom prostoru o Tomasu Manu, posljednjih dvadesetak godina, uradilo na hiljade disertacija i naučnih studija – što je i činjanica koja ukazuje na mjesto koje zauzima ovaj pisac u svjetskoj književnoj baštini.
Ovim djelom, koje je nešto malo izmijenjena verzija moje disertacije, želim pokušati oživjeti tu recepciju na našem govornom području, odnosno predstaviti našoj čitalačkoj publici jedno novo viđenje literature koja se „pravila iz literature“ upravo na primjerima Manovih kapitalnih djela: […]