In ‚Arbeiders‘ biedt Alexander Lange Kielland een indringende blik op de sociale en economische omstandigheden van de arbeidersklasse in de 19e eeuw. Het verhaal draait om de worstelingen en opofferingen van een groep arbeiders in een opkomende industrie, met een sterke nadruk op de morele en ethische vraagstukken rondom uitbuiting en sociale rechtvaardigheid. Kiellands schrijfstijl is realistisch en emotioneel geladen, waarbij hij gebruikmaakt van levendige beschrijvingen en scherpe dialogen. Deze roman situeert zich in het tijdperk van het realisme, waarin schrijvers zich bezighielden met de maatschappij en de rol van de mens daarin, in navolging van de realistische traditie van schrijvers als Zola en Dickens. Alexander Lange Kielland was een vooraanstaande Noorse schrijver en een van de belangrijkste vertegenwoordigers van het Scandinavisch realisme. Geboren in 1849 in Stavanger, schetste hij met zijn werken vaak de sociale omstandigheden en de morele vraagstukken van zijn tijd, geïnspireerd door zijn achtergrond als jurist en als geëngageerd sociaal criticus. Kiellands persoonlijke ervaringen met de opkomende industriële samenleving in Noorwegen en zijn betrokkenheid bij politieke en sociale bewegingen hebben zijn visie op de thema’s van uitbuiting en sociale ongelijkheid in ‚Arbeiders‘ sterk beïnvloed. ‚Arbeiders‘ is een aanbevelenswaardige roman voor iedereen die interesse heeft in sociale rechtvaardigheid en de historische context van de arbeidersbeweging. Kiellands scherpe observaties en empathische karakterisering maken het boek niet alleen tot een essentieel stukje literatuur, maar ook tot een actuele discussie over sociale verantwoordelijkheden. Het werk biedt niet alleen inzicht in een specifieke sociale realiteit, maar blijft relevant in het hedendaagse discours over ongelijkheid en arbeidersrechten.