Eindelijk de  »echte » Dracula…De naam Dracula als dusdanig is bekend bij de meeste mensen, maar velen – wellicht de meerderheid – hebben er geen besef van dat de vampier die zij kennen niet veel meer te maken heeft met de identiteit die hem werd gegeven door zijn schepper Bram Stoker. Het populaire imago van de vampier heeft weinig gemeen met het demonische wezen dat Stoker beschreef. De adaptaties van de Dracula-figuur in theater en film zijn het resultaat van een (om het zacht uit te drukken) erg vrije interpretatie van de karakterisering en soms zijn ze niet meer dan een anemisch afkooksel van Stokers personage. Bijna nooit werd een fictief figuur zó willekeurig afgeschilderd als Dracula. Niet zelden moet de film het hebben van speciale effecten, is hij mijlenver vervreemd van het oorspronkelijke verhaal en ontbreekt er de meesterlijke, onaflatende, betoverende sfeerschepping die door Stokers kunst van beschrijving en oog voor detail, tot nu onovertroffen is. Het was de bedoeling van de auteurs dit meesterwerk opnieuw vlot leesbaar te maken voor lezers van deze tijd. Maar de waardigheid en de integriteit van het boek diende behouden te worden. Er werd niets achterwege gelaten, er werd niets toegevoegd aan dit prachtige boek. De inhoud en de sfeer zijn intact gebleven.Het betekende echter ook dat de stijl moest worden gemoderniseerd. De epistolaire stijl was typisch voor de Victoriaanse tijd waarin dit boek werd geschreven. Voor de moderne lezer betekent dit blijkbaar een hinderpaal, en het originele werk wordt hierdoor te dikwijls neergelegd om nooit opnieuw te worden opgenomen.Deze hinderpaal overwinning ten behoeve van de lezer was de taak die zich werd gezet door de bewerkers. U leest het echte verhaal zoals bedoeld door Bram Stoker, maar modern gebracht.