Drie Vertellingen is een werk van Gustave Flaubert dat oorspronkelijk in 1877 in het Frans werd gepubliceerd. Het bestaat uit de korte verhalen: ‘A Simple Heart’, ‘Saint Julian the Hospitalier’ en ‘Hérodias’.
‘A Simple Heart’, of Un cœur simple in het Frans, is een verhaal over een dienstmeisje genaamd Felicité. Nadat haar enige echte liefde Théodore naar verluidt met een welgestelde vrouw trouwt om de dienstplicht te ontlopen, verlaat Felicité de boerderij waar ze werkt en vertrekt naar Pont-l’Évèque, waar ze als bediende aan de slag gaat in het huis van een weduwe. Ze is zeer loyaal en geeft gemakkelijk haar genegenheid aan de twee kinderen van haar minnares, mevrouw Aubain. Ze geeft volledig aan anderen; hoewel velen misbruik van haar maken, heeft ze er geen last van.
‘De legende van Sint-Julian de Hospitaal’, La légende de Saint-Julien l’hospitalier in het Frans, is een verhaal over Julian de Hospitaal. (Merk op dat het verhaal niets te maken heeft met de Orde van Hospitaalridders, ondanks de gelijkenis van de namen.) Er wordt voorspeld dat hij bij zijn geboorte grote dingen zal doen. Zijn vader krijgt te horen dat hij zal trouwen in de familie van een grote keizer, terwijl zijn moeder te horen krijgt dat hij een heilige zal zijn. Ze zijn dol op hem. Nadat Julian een muis heeft gedood die zijn concentratie in de kerk onderbrak, groeit zijn wreedheid jegens dieren en culmineert in zijn slachting van een hele vallei van herten. Een hert vervloekt hem om zijn eigen ouders te vermoorden. Hij brengt de vloek twee keer bijna in vervulling: hij laat een zwaard vallen terwijl hij op een ladder naast zijn vader staat, en hij speldt de witte sjaal van zijn moeder met een speer tegen de muur omdat deze op vogelvleugels leek. Hij vertrekt om aan zijn toekomst te ontsnappen (net als Oedipus).
‘Hérodias’ is de hervertelling van de onthoofding van Johannes de Doper. Het begint vlak voor de komst van de Syrische gouverneur Vitellius. Herodias viert een groots verjaardagsfeest voor haar tweede echtgenoot, Herodes Antipas. Wat hij niet wist, is dat ze een plan heeft bedacht om John te onthoofden. Volgens Flaubert houdt dit plan in dat haar man verliefd wordt op haar dochter Salomé, wat ertoe leidt dat hij haar belooft wat ze maar wil. Salomé zal, uiteraard in overeenstemming met de instructies van haar moeder, om het hoofd van John vragen. Alles verloopt zoals gepland. John heeft herhaaldelijk het koningshuis beledigd, dus de koning denkt niet lang na voordat hij Salomé’s wens vervult. De menigte die zich voor het gezelschap heeft verzameld, wacht gespannen terwijl de beul, Mannaeus, Johannes vermoordt. Het verhaal eindigt met enkele discipelen van Johannes die op de Messias wachten.