W majątku Bełczączka w Puszczy Kozienickiej w ziemi radomskiej zamieszkuje pan Gedeon Pągowski z wychowanką, sierotą – panną Anna Sienińska, osiedleni tam jako przybyli z kresów wschodnich po zniszczeniu ich majątków podczas rebelii Chmielnickiego. W dziewczynie od dawna kocha się mieszkający po sąsiedzku Jacek Taczewski z Wyrąbek – daleki potomek sławnego rycerza Mikołaja Powały z Taczewa.
Powieść rozpoczyna się sceną, w której podróżujący wraz z wychowanką pan Pągowski, zagrożony napadem watahy wilków, zyskuje ratunek i pomoc od sąsiadów: czterech braci Bukojemskich i młodego syna pana Serafina Cyprianowicza – Stanisława, pochodzących z Ormian i też przybyłych z kresów wschodnich
Na polu chwały. Powieść historyczna z czasów króla Jana Sobieskiego – romans historyczny Henryka Sienkiewicza wydany po polsku w 1906 roku. Wcześniej powieść miała wydania obcojęzyczne: rosyjskie (1904, 1905) i amerykańskie (Chicago 1905). Od początku cieszyła się dużą popularnością. Niemal natychmiast po edycji polskiej ukazały się przekłady: czeski i angielski (1906), francuski (1907), szczególnie liczne były różne wydania niemieckojęzyczne w latach 1906–1913