In een psychiatrische instelling, woont een wever, Marisol Suarez. Haar handen zijn broos, haar gezichtsvermogen faalt en haar hoop neemt af, maar haar geest is zo scherp als staal. Ze draagt ​​met haar littekens van een duister geheim dat ze kiest om mee te nemen naar haar graf omdat de persoon die ze het meest nodig had om te geloven … nooit deed.
Jaren zijn verstreken, maar Isabel Ongpin kan de donkerste dagen van haar leven niet loslaten. Het verleden lijkt haar te achtervolgen met elke blauwe plek en elk litteken – elk kwetsend woord van de persoon waarvan ze weigerde te geloven dat het een monster was. Elke dag kiest ze ervoor om dit geheim te houden, het enige dat ze kan bedenken is, het is mijn fout.
In een herenhuis op de heuvel, woont achttien jaar oud en enig kind, Lotus Ongpin. Hacienda Hermosa is haar hele leven de enige plaats die ze ooit heeft gekend, omdat haar ouders ervoor kozen haar te beschermen tegen de buitenwereld. Het enige waar ze naar verlangt, is bemind te worden, maar haar gevoelens en mening doen er niet toe zolang ze gevoed, gekleed en gehuisvest is. Terwijl Lotus zich in de buitenwereld begeeft, ontdekt ze de wereld die haar familie verborgen heeft gehouden. Een wereld vol leren, passie en pijn. Maar toch … ze heeft geen idee van de waarheden die zich nog moeten ontvouwen.
Net als een jurk zijn de levens van deze vrouwen samengeweven in tragische schoonheid en liefde.